Literatuur

- Krijnen-Van der Sterre, Jetty, De Herenstraat. Een oude straat en haar bewoners. Utrecht (Plantage), 2005 [127 blz. ISBN 90.77030.22.0]. Hierin blz. 20-21 ("De komst van twee schuilkerken"), 32-35 ("Hoe het verder ging met de schuilkerken". Door de sluiting van de Sint-Martinusstatie in 1767 groeide de Augustinusstatie, de ingang lag aan de Jeruzalemstraat. In 1793 verhuisde de Augustinusstatie naar de te verbouwen voormalige Martinusstatie, wat tot een groot conflict leidde. De augustijnen herstelden echter de oude Augustinusstatie, zodat er weer twee schuilkerken waren. Beide werden in de 19e eeuw gesloopt: op de plaats van de Augusstinusstatie kwam in 1821 een nieuwe Augustinuskerk, Herenstraat 36, maar met de ingang aan de Jeruzalemstraat, op de plaats van de Martinusstatie kwamen de Fraters van Utrecht in een nieuw gebouw, Herenstraat 6. In 1840 verhuisde de Augustinuskerk naar de nieuwe kerk, Oudegracht 69. In Herenstraat 36 kwam, na een langdurig conflict, de Onze-Lieve-Vrouwestatie van de Dorstige Hartsteeg, onder de naam Willibrorduskerk. In 1848 werd bij een verbouwing de ingang naar de Herenstraat verplaatst. Conflicten over onder meer de rechten op aangrenzende panden duurden voort. In 1877 kreeg de parochie de nieuwe Willibrorduskerk, Minrebroederstraat 21. Herenstraat 36 werd magazijn, in 1909 vestigde zich hier de Stadszending van de hervormde gemeente, onder de naam Silo)

- Registervermelding: "Uit de bouwgeschiedenis der 'Silokerk'", in: Maandblad Oud-Utrecht, 1958, blz. 10, 11, 12, 13, 14.